[ Pobierz całość w formacie PDF ]

Te same zasady wyrażone zostają szerzej i obszerniej
szym Pasterzem (apxuioiur|v). SÅ‚owo  episkopos", swego
w pouczeniach dla prezbiterów w Pierwszym Liście św.
czasu Å›wieckie, teraz utożsamione zostaje z obrazem pa­
Piotra (5,1-4):  Starszych, którzy są wśród was, proszę, ja
sterza i staje się tym sposobem określeniem teologicznym,
również starszy, a przy tym Å›wiadek Chrystusowych cier­
w którym powstajÄ…cy KoÅ›ciół rozwija swój nowy i szczegól­
pieÅ„ oraz uczestnik tej chwaÅ‚y, która ma siÄ™ objawić: pa­
ny wymiar sakralny. Jeśli przez słowo współprezbiter Piotr
ście stado Boże, które jest przy was, strzegąc go nie pod
łączy kapłana z Apostołem, to przez słowo  episkopos"
przymusem, ale z własnej woli, po Bożemu; nie ze względu
(dozorca, stróż) łączy go z samym Chrystusem, Stróżem
na brudny zysk, ale z oddaniem, i nie jak ci, którzy cie­
(Biskupem) i Pasterzem, jednocząc w ten sposób wszystko
miężą wspólnoty, ale jako żywe przykłady dla stada. Kiedy
w chrystologii. Dlatego możemy powiedzieć z caÅ‚Ä… jasno­
zaś objawi się Najwyższy Pasterz, otrzymacie niewiędnący
ścią, że przy końcu epoki apostolskiej stajemy w obliczu
wieniec chwały". Oto znowu, zaraz na początku, ważny
ukształtowanej teologii kapłaństwa nowotestamentalne-
proces utożsamienia: ApostoÅ‚ okreÅ›la siebie jako  rów­
go, oddanej w wierne ręce Kościoła, która wśród wzlotów
nież starszego" (dosÅ‚ownie  współprezbitera"), dla które­
i upadków historii, stanowi nienaruszalny fundament toż­
go posługa apostolska i prezbiterat są ze sobą teologicznie
samości kapłana.
tożsame. Cała teologia apostolatu, którą omawialiśmy
w pierwszej części, zostaje niejako przeniesiona na prezbi­
terat i w ten sposób tworzy się teologia kapłaństwa ściśle
3. Kapłaństwo powszechne a kapłaństwo
nowotestamentalna. To treściowe powiązanie apostolatu
urzędowe. Stary i Nowy Testament
z prezbiteratem ma również swoje znaczenie dla historii
KoÅ›cioÅ‚a: jest ono, by tak rzec, realizacjÄ… sukcesji apostol­
Pozostaje jeszcze pytanie, w jaki sposób to newe za­
skiej; zawarta jest w nim jednocześnie idea sukcesji.
danie kapłańskie, wywodzące się z misji Chrystusa, od-
112 113
KOZCIÓA - WSPÓLNOTA W DRODZE IV. NATURA KAPAACSTWA
cześnie możemy tutaj wyraznie dostrzec, w jakim sensie
nosi się do kapłaństwa powszechnego? Są w Nowym
urząd zapoczątkowany w Kościele wraz z Apostołami był
Testamencie dwa teksty, które mówiÄ… o kapÅ‚aÅ„stwie po­
czymś całkowicie nowym i w jakim sensie ów nowy urząd
wszechnym: starożytna katecheza chrzcielna, zachowana
przyjął formy istniejące już w Starym Przymierzu. Prosto
w drugim rozdziale Pierwszego Listu św. Piotra, oraz słowa
rzecz ujmując: posługa apostolska Kościoła jest nowa, jak
pozdrowienia do siedmiu wspólnot, którymi rozpoczyna
nowy jest Chrystus; uczestniczy ona w nowoÅ›ci Chrystu­
się Apokalipsa św. Jana (1 P 2,9; Ap 1,6). Użyte formuły
sa, z którego bierze swój początek. Lecz tak jak Chrystus
sÄ… cytatami z KsiÄ™gi WyjÅ›cia (19,6), słów Boga do Izra­
czyni wszystko nowym, co więcej, On sam jest nowym
ela, który na Syjonie otrzymuje od Niego dar Przymierza
działaniem Boga i ogarnia sobą wszystkie obietnice, przez
i tym samym zostaje powoÅ‚any do przywrócenia wÅ‚aÅ›ci­
które caÅ‚a historia zmierzaÅ‚a ku Niemu, tak nowe kapÅ‚aÅ„­
wego kultu Boga wśród nie znających Go narodów. Jako
stwo posłanych przez Jezusa Chrystusa niesie w sobie całą
naród wybrany Izrael ma być  miejscem" prawdziwego
treść proroctw Starego Przymierza. Staje się to bardziej
kultu, a przy tym również kapłaństwem i świątynią dla
oczywiste, gdy wezmiemy pod uwagę formułę, za pomocą
całego świata. Jeśli chrześcijańska katecheza chrzcielna
której Jean Colson, na podstawie pogÅ‚Ä™bionej analizy zró­
odnosi do ochrzczonych sÅ‚owa ustanawiajÄ…ce Stare Przy­
deÅ‚, opisaÅ‚ najgÅ‚Ä™bszÄ… istotÄ™ kapÅ‚aÅ„stwa starotestamental­
mierze, oznacza to, że przez chrzest chrzeÅ›cijanie dostÄ™­
nego. Autor ten stwierdza:  Zadanie «Kohanim» (lEpsic),
pują godności Izraela i że chrzest jest nowym Synajem.
czyli kapłanów, polega zasadniczo na pielęgnowaniu
Oznacza to, że teologia wybraństwa Izraela przechodzi na
w narodzie świadomości swojego kapłańskiego charakteru
Kościół jako nowy Lud Boży. Kościół jako całość ma być
i na postępowaniu w taki sposób, by jako taki żył po to,
mieszkaniem Boga w świecie i miejscem Jego kultu; przez
8
aby chwalić Boga całym swoim życiem" . Nie można tutaj
niego świat ma być prowadzony do uwielbienia Boga,
nie zauważyć podobieÅ„stwa z cytowanym wyżej sformu­
o czym mówi św. Paweł w Liście do Rzymian, gdy wspomina
łowaniem św. Pawła, dotyczącym zadania Apostoła jako
o otrzymanej Å‚asce:  DziÄ™ki niej jestem z urzÄ™du sÅ‚ugÄ… Chry­
sługi Jezusa Chrystusa; tyle, że teraz, na skutek rozpadu
stusa Jezusa wobec pogan, sprawującym świętą czynność
głoszenia ewangelii Bożej po to, by poganie stali się ofiarą
miÅ‚Ä… Bogu, uÅ›wiÄ™conÄ… Duchem ZwiÄ™tym" (Rz 15,16). Ka­
s
płaństwo powszechne ochrzczonych, które wyrasta z ich ' J. Colson, Ministre de Jesus Christ ou le Sacerdoce de l'Evangile,
Paris 1966, s. 185. Chcemy zwrócić szczególnÄ… uwagÄ™ na to podsta­
wejścia w historię Przymierza z Bogiem, zapoczątkowaną
wowe studium teologii biblijnej. Ta sama wizja relacji między dwoma
na Synaju, nie jest sprzeczne z urzędowymi funkcjami
Testamentami zostaÅ‚a potwierdzona i pogÅ‚Ä™biona w kompletnej mo­
kapłańskimi, tak samo jak wspólne kapłaństwo Izraela nografii o charakterze egzegetycznym, której autorem jest G. Habets,
Vorbild und Zerrbild. Eine Exegese von Mal 1,6 - 2,9, w: Teresianum
nie było sprzeczne z jego przepisami kapłańskimi. Jedno-
XLI (1990), s. 5-58.
115
114
IV. NATURA KAPAACSTWA
KOZCIÓA - WSPÓLNOTA W DRODZE
Dlatego powinien on być przede wszystkim mężem mo­
granic Izraela, który dokonaÅ‚ siÄ™ na krzyżu Chrystusa, mi­
dlitwy, człowiekiem prawdziwie  religijnym". Bez solidnej
sjonarski i dynamiczny charakter tego posÅ‚annictwa uka­
duchowej podbudowy nie może długo wytrwać w swojej
zuje się jeszcze wyrazniej: ostatecznym celem całej liturgii
posłudze. Od Chrystusa powinien się też nauczyć, że tym,
nowotestamentalnej i wszystkich posług kapłańskich jest
co się liczy w jego życiu, nie jest samorealizacja i sukces.
uczynienie ze świata świątyni i ofiary miłej Bogu, tak by
Wręcz przeciwnie, powinien się nauczyć, że jego celem nie
cały świat stał się częścią Ciała Chrystusa i aby Bóg był
jest ciekawe i wygodne życie ani stworzenie sobie wspól­
wszystkim we wszystkich (1 Kor 15,28).
noty wielbicieli czy zwolenników, ale że chodzi naprawdę
0 działanie dla dobra innych. Początkowo sprzeciwia się
4. Uwagi końcowe do współczesnego
to naturalnemu  środkowi ciężkości" naszego życia, ale
kapłana [ Pobierz całość w formacie PDF ]

  • zanotowane.pl
  • doc.pisz.pl
  • pdf.pisz.pl
  • zsf.htw.pl