[ Pobierz całość w formacie PDF ]
a następnie poleca się podopiecznemu spokojne oddychanie (rys. 32).
Rys. 32. Oddychanie torem brzusznym: A maksymalny wdech, B maksymalny wydech [4, s. 289]
Do metod wspomagających odksztuszanie wydzieliny z dróg oddechowych zaliczamy
oklepywanie i opukiwanie klatki piersiowej, efektywny kaszel pokasływanie lub
wypowiadanie na wydechu spółgłoski r . Podczas oklepywania dłoń jest lekko zgięta ze
złączonymi palcami i kciukiem, kształtem przypominając łódkę (rys. 33a). Czynność
wykonuje się przez kilka minut. Liczba powtórzeń i serii zależy od stanu zdrowia
podopiecznego. Oklepuje się obie połowy płuc od podstawy do szczytu, pomijając okolice
Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego
35
nerek i kręgosłupa. Przy oklepywaniu klatki piersiowej omijamy okolice serca i piersi
u kobiet.
Przy opukiwaniu dłoń jest zgięta w ten sam sposób jak przy oklepywaniu, ale palce dłoni
nie są złączone lecz rozstawione. Miejsce przyłożenia opuszków palców do klatki piersiowej
to przestrzenie międzyżebrowe (rys. 33b).
Oklepywaniu i opukiwaniu poddaje się zarówno plecy jak i klatkę piersiową.
a) b)
Rys. 33. Układ dłoni a) w łódkę do oklepywania, b) sposób ułożenia palców przy
opukiwaniu [3, s. 304, 305]
U podopiecznego z problemami oddechowymi można zastosować drenaż ułożeniowy.
Jest to specjalne ułożenie chorego, mające na celu odprowadzanie pod wpływem siły
ciężkości wydzieliny z określonych segmentów płuc i oskrzeli. Dzięki zastosowaniu drenażu
możliwe jest uruchomienie wydzieliny w drzewie oskrzelowym, zmniejszenie procesów
zapalnych oraz poprawa wentylacji płuc. Układamy podopiecznego w różnych pozycjach,
w zależności od umiejscowienia zmian chorobowych. Jeśli zmiany obejmują płaty górne:
a) segmenty szczytowe pozycja wysoka lub półwysoka,
b) segmenty przednie ułożenie na plecach pod kątem 45o (rys. 34A)
c) segmenty tylne ułożenie na plecach z pochyleniem do przodu (rys. 34B).
Rys. 34. Drenaż ułożeniowy: A przednia część obu płatów górnych, B tylna
część obu płatów górnych [4, s. 293]
Jeśli zmiany umiejscawiają się w płacie środkowym (płuco prawe) chorego układamy na
lewym boku, klatka piersiowa pochylona lekko do tyłu, nogi zgięte, pośladki uniesione, lewe
ramie zgięte, prawa ręka opiera się na łóżku lub na poduszce (rys. 35A).
Jeśli zmiany obejmują płaty dolne:
a) płaty dolne płuca znajdującego się wyżej pozycja pozioma na boku, z kończyną górną
skierowaną nad głową ku górze (rys. 35B),
b) segmenty tylne pozycja pozioma na boku z rotacją do przodu, kończyna górna
skierowana ku górze i do przodu(rys. 35C),
c) segmenty przednie pozycja pozioma na boku z rotacją do tyłu, obie kończyny górne
skierowane ku górze i do tyłu (rys. 35D).
Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego
36
A B
C D
Rys. 34. Drenaż ułożeniowy: A płat środkowy prawy, B płaty dolne płuca znajdującego się wyżej,
C segmenty tylne płatów dolnych, D segmenty przednie płatów dolnych [4, s. 293, 294]
Współpraca asystenta ze specjalistami i instytucjami medycznymi
Asystent osoby niepełnosprawnej powinien ściśle współpracować z jednostkami
i instytucjami medycznymi i społecznymi działającymi na rzecz osób niepełnosprawnych.
1. Instytucje medyczne to:
a) lekarz pierwszego kontaktu zapewnienie stałej opieki medycznej oraz
monitorowania aktualnego stanu zdrowia podopiecznego,
b) lekarze specjaliści: neurolog, psycholog, psychiatra w zależności od rodzaju
i stopnia niepełnosprawności; ich zadaniem jest kontrolowanie zdrowia lub leczenie
osób z określoną niepełnosprawnością,
c) ośrodki rehabilitacji medycznej rehabilitacja to proces leczenia, który umożliwia
przyspieszenie procesu naturalnej regeneracji i zmniejszenia fizycznych
i psychicznych następstw choroby. Rehabilitacja lecznicza powinna stymulować cały
proces leczniczy głównie przez aktywność ruchową i psychiczną. Rehabilitacja
psychiczna pozwala osobie niepełnosprawnej zachować wiarę w poprawę sytuacji
zdrowotnej, rodzinnej i społecznej,
d) pracownik socjalny (Gminny, Miejski Ośrodek Pomocy Społecznej),
e) pielęgniarka środowiskowa.
2. Ośrodki i stowarzyszenia wsparcia społecznego dla osób niepełnosprawnych:
- środowiskowe domy samopomocy,
- dzienne domy pomocy,
- domy dla matek z małoletnimi dziećmi i kobiet w ciąży,
- schroniska (noclegownie) i domy dla bezdomnych,
- kluby samopomocy,
- ośrodki opiekuńcze,
- mieszkania chronione.
Systemy wsparcia społecznego ogólnie można podzielić na pierwotne i wtórne.
Pierwotne systemy wsparcia działające dzięki więziom emocjonalnym i sąsiedzkim.
[ Pobierz całość w formacie PDF ]