[ Pobierz całość w formacie PDF ]
wzgórze, gdzie ogień dociera z łatwością. Bezpieczne miejsce zapewnia zawsze rzeka, w
której można się zanurzyć. Jeśli nie ma innego wyjścia to nieraz trzeba decydować się
przedostać się przez strefę ognia. Niezbędne jest wtedy okrycie całego ciała, głowy i rąk. Jeśli
to jest możliwe, to trzeba zmoczyć całą odzież.
© Jacek PaÅ‚kiewicz 2000 99
PO%7Å‚ARY
Ogień, tak bardzo ludziom użyteczny, zamienia się łatwo w niszczącą, nie kontrolowaną siłę,
powodując straty materialne i zagrażając życiu.
Aby wybuchł, musi nastąpić połączenie trzech czynników: materiału palnego, odpowiedniej
ilości tlenu i odpowiednio wysokiej temperatury.
Przyczynami pożaru bywają zazwyczaj: wady instalacji ogrzewczych i elektrycznych,
przegrzanie się różnych maszyn i urządzeń, uderzenia pioruna, samozapłon, a także
podpalenia przez maniaków lub osób próbujących wyłudzić odszkodowanie. W większości
przypadków dominującym czynnikiem jest ludzka lekkomyślność: używanie benzyny do
rozpalania ognia w piecu, czyszczenie odzieży środkami lotnymi (benzyna, terpentyna) w
pobliżu zródła ognia, pozostawienie włączone żelazka, palenie papierosów w łóżku. Ponadto
wrzucanie niedopałków do kosza z papierami, wchodzenie z nie osłoniętym ogniem do
pomieszczeń, przelewanie i przechowywanie płynów łatwopalnych w pobliżu zródła ciepła,
palenie śmieci i suchej trawy...
Może również nastąpić samozapłon, samorzutne zapalenie gazów, cieczy lub ciał stałych, pod
wpływem procesów gnilnych lub wysokiego ciśnienia. Także porzucone szkło, działając jako
soczewka, może stać się ,,podpalaczem .
Drogi rozprzestrzeniania się pożaru w domu wiodą przez drzwi, okna, klatkę schodową,
instalację elektryczną i gazową, a także przez dach. Płonący ogień podsycają firany, zasłony,
meble, futryny.
Pożary, poza wybuchami, w początkowej fazie są zazwyczaj dość łatwe do ugaszenia, jeśli
robi się to szybko, sprawnie i nie ulega panice. Należy natychmiast przystąpić do działania,
wykorzystując wszystkie możliwe środki: piasek, wodę, koce, gaśnice... Nadto należy
zawiadomić jak najszybciej straż pożarną, podając precyzyjnie miejsce, rodzaj pożaru i
zagrożenie ludzi.
Nie mniejszym od ognia niebezpieczeństwem jest dym, często nasycony groznymi toksynami,
mogący spowodować niemal natychmiastową utratę przytomności. W zadymionych
pomieszczeniach pochylić się jak najniżej, przy podłodze powietrze bardziej nadaje się do
oddychania. Trzeba przy tym zakryć zmoczoną chustką usta i nos, polać wodą ubranie i
obwiązać głowę mokrym ręcznikiem.
Ważna jest szybka ewakuacja ludzi. Po wyprowadzeniu ich w bezpieczne miejsce jeśli
szybkie ugaszenie ognia nie wydaje się możliwe należy usunąć butle z gazem i wszystkie
materiały łatwopalne, oraz zabrać cenne przedmioty.
Do chwili przybycia straży pożarnej, osoba mająca do tego predyspozycje, powinna kierować
przebiegiem akcji, zapobiegając rozprzestrzenieniu się pożaru na cały dom.
Gaszenie rozpoczynamy od zamknięcia drzwi i okien, gdyż przeciągi, zapewniając dopływ
tlenu, podsycają płomienie. Jeśli otwarcie jest konieczne, czynić to należy bardzo ostrożnie.
Nieusuwalne przedmioty łatwopalne należy zlać wodą lub przykryć mokrymi płachtami.
Zamknąć gaz i dopływ prądu.
Zgromadzić wszystkie środki do gaszenia pożaru...
" Jeśli to możliwe, zaatakować płomienie ,,pod prąd , starając się je zlokalizować, wypchnąć
na zewnątrz lub przynajmniej skierować w stronę, w której nie ma materiałów
Å‚atwopalnych.
" Pamiętać zawsze o drodze powrotnej.
" Ubezpieczyć liną osobę, która będzie przechodzić korytarzem, udawać się do piwnicy,
wdrapywanie na dach lub zapuszczać w inne niebezpieczne miejsca, zwłaszcza gdy dym
może utrudnić znalezienie drogi powrotnej.
© Jacek PaÅ‚kiewicz 2000 100
" W razie gdy zapali się na kimś ubranie, nie pozwolić mu biec, ale przewrócić go na ziemię,
owinąć kocem i obficie polać wodą. Poparzonego nigdy nie rozbierać, tylko oparzenia
przykryć jałową gazą.
" Gasić ogień hydrantem licząc się jednak z możliwością uszkodzenia nie tylko różnych
przedmiotów, ale i konstrukcji nośnej budynku. Liczy się bowiem nie tyle ilość wody, co
umiejętne jej stosowanie.
" Po ugaszeniu płomieni sprawdzić dokładnie, czy nie zostało gdzieś jeszcze jakieś
zarzewie, które mogłoby udaremnić wszystkie poprzednie wysiłki. Kontrolę należy często
powtarzać, nawet przez całą następną dobę: dotyczy to zwłaszcza piwnic, strychów i
wszystkich mniej używanych pomieszczeń.
" Ustalić, czy jest możliwe uruchomienie na nowo instalacji elektrycznych, gazowych i
wodociągowych; w razie wątpliwości zwrócić się do specjalistów.
Ludzie biorący udział w akcji gaszenia pożaru często narażają własne życie. Niezwykła,
ciągle zmieniająca się sytuacja, możliwość wybuchów, zła widoczność z powodu dymu,
obrywanie się kawałków tynku, słaba znajomość terenu, uszkodzone instalacje elektryczne
to wszystko może stwarzać zagrożenia; konieczna jest więc maksymalna uwaga i pełna
świadomość istniejących niebezpieczeństw.
W palącym się pomieszczeniu żar jest nie do opisania. Zmierzono kiedyś temperaturę na
wysokości 60 cm od podłogi. Wynosiła ona 95OC, zaś na wysokości 1,5 m osiągała 250OC, a
pod sufitem aż 425OC.
Ewakuacja
Należy najpierw ustalić, kogo, co, w jakiej kolejności ewakuować oraz wyznaczyć miejsce, w
które będzie wynoszone mienie. Najważniejsze jest oczywiście ratowanie ludzkiego życia i
temu priorytetowi powinny być podporządkowane wszystkie poczynania.
We wszystkich lokalach publicznych i miejscach pracy powinny znajdować się zapasowe
wyjścia, dobrze oznaczone i niezbyt długie. Ich szerokość powinna umożliwiać szybkie
[ Pobierz całość w formacie PDF ]